Charly en de maakbaarheid

Voor mij is het leuke van palliatieve zorg altijd geweest het pionieren en improviseren, creatieve oplossingen bedenken in noodsituaties. Als nieuw lid van de redactie sprak ik daarover met Charly. Hij beaamt dat en zegt dat hij heeft gehoord van zijn baas dat hij altijd op zoek is naar betere zorg en dat hij altijd meer kennis wil vergaren over hoe je mensen met een terminale ziekte aan kwaliteit van leven kunt helpen en het afscheid en sterven goed kunt maken. “Maar,” vervolgt hij, “als ik dat zo bekijk, zijn jullie mensen ook wel erg overtuigd van eigen kunnen: alles moet maakbaar zijn, zelfs een goede dood. Maar mijn baas vertelt me tijdens wandelingen ook andere zaken: sommige van jullie moeten erg veel meemaken voordat je in rust kunt gaan. Zoals jullie zeggen: dat zou je een hond nog niet aandoen. En toch gebeurt het. Daar kun je wel eens aandacht aan besteden in dat tijdschrift van jullie. Is ‘goed sterven’ eigenlijk wel mogelijk? Wat is dat eigenlijk? En hoe kun je nu de dood van kinderen ‘goed’ noemen?” …