C. Schuurman (2010). Cognitieve gedragstherapie bij autisme. Een praktisch behandelprogramma bij volwassenen. Amsterdam: Hogrefe. 190 pp., € 29,50

De afgelopen jaren is er steedsmeer aandacht voor autisme, zowel bij kinderen als bij volwassenen. Hierbij van belang is de vraag of het gaat om aandacht voor een tot dan toe onderbelicht ziektebeeld, of dat er ook een modieuze neiging bestaat om afwijkend gedrag te voorzien van een pathologisch etiket. Veel professionals geloven dat het vooral om het eerste, een onderbelicht ziektebeeld, gaat. Bij kinderen is ermeer aandacht voor autisme, ook op scholen en via allerlei voorlichtingsprogramma’s op tv en websites. Kinderen – en dan vooral jongens, de man-vrouwverdeling is ongeveer 3,5 op 1 – worden dan ook regelmatig verwezen naar de GGZ omhen te laten onderzoeken op autisme. Als bij het adviesgesprek blijkt dat het kind voldoet aan de diagnose PDD-NOS (de brede term waarmee pervasive developmental disorders, stoornissen in het autistische spectrum, worden aangeduid) en uitgelegd wordt dat dit ziektebeeld voor een groot deel erfelijk is, zie je de ouders naar elkaar kijken, en is de volgende vraag vaak: ‘Hij lijkt zo op zijn vader – zou het kunnen dat…?’ …