Anjet van Dijken had een oudere, gehandicapte broer: Jalbert. Hij was blind en verstandelijk beperkt. Toen hij zes jaar was, ging hij naar een instelling. Voor Anjet was het heel gewoon dat haar ouders en zij hem gingen bezoeken en dat ze iedere vakantie bij hem in de buurt waren. Maar ze liep wel rond met vragen over hoe andere kinderen omgingen met zo’n speciale broer of zus. Na het overlijden van haar ouders werd Anjet als beginnend student opeens de belangrijkste persoon in het leven van Jalbert. Ze kon nergens terecht met haar gedachten en gevoelens over de zorg voor een broer die ‘anders’ is. Ze ging er informatie over verzamelen en begon een Facebookpagina. Zo kwam ze in contact met andere zogenaamde ‘brusjes’ met een speciale broer of zus. Zij deelden hun ervaringen en vormden de basis voor dit unieke boek.
