Vaak wordt bij de eerste traumaopvang van iemand met ernstige brandwonden de aandacht afgeleid omdat soms ook behandelaars schrikken van het uiterlijk van de patiënt. Daarnaast heeft de patiënt meestal veel pijn, is hij angstig en is er de stress van de patiënt en de familie over het gebeurde. Later komen daar ook het verlies van inkomen en de onzekerheid over de toekomst bij. Belangrijk is om de brandwondenpatiënt te bekijken en behandelen als een universele traumapatiënt. Niet alleen in de acute fase, maar ook op langere termijn, dus tot en met de revalidatieperiode.
