'Boos worden voor je boos wordt'

Zomaar een advies dat ik ooit kreeg als stagiaire. Ik werkte toen met een groep kinderen in de basisschoolleeftijd, binnen de kinderbescherming. Gedragsgestoorde kinderen noemde men dat toen, al was er gelukkig inmiddels een beweging op gang om het toch wat empatischer uit te drukken. Dus sprak men steeds vaker over kinderen met gedragsproblemen. Zo klonk het in ieder geval alsof er naast die stoornis nog wat van de rest van het kind over was. Het werd een stageplaats om nooit meer te vergeten. Zonder bijzondere ervaring in het werken met kinderen kwam ik als 'groepsleidster-in-spe' in een groep met acht kinderen. Een groepsgrootte waar ik in de kinderopvang alleen maar van zou kunnen dromen! Maar al gauw werd het duidelijk waarom acht meer dan genoeg was in dit geval, zelfs al werkte ik samen met een vaste kracht. Impulsieve kinderen die ieder ogenblik behoorlijk agressief konden worden en precies voelden waar jij als leidster kwetsbaar was. Een natuurlijke aanleg om angst te 'ruiken'... Bij deze kinderen deed hun korte levensgeschiedenis je vaak duizelen. Het was niet moeilijk om te begrijpen hoe ze 'zo' geworden waren. …