Behandeling van distale T- of Y-vormige intercondylaire humerusfracturen bij kinderen is een uitdaging, mede vanwege de zeldzaamheid van deze fracturen. Een dergelijke fractuur is meestal het resultaat van een ‘highenergy trauma’ waarbij het olecranon de condylen uiteen splijt. Comminutie wordt mogelijk verergerd door tractie van flexoren en extensoren van de onderarm. Er bestaan verscheidene classificaties en subgroepen, waarbij consensus ontbreekt ten aanzien van de behandeling. Literatuur uit afgelopen decennia beschrijft drie principes: percutane K-draadfixatie, open repositie, interne fixatie (ORIF) middels K-draden of ORIF via osteosynthese.
Bij twee kinderen met een distale T- en/of Y-vormige intercondylaire humerusfractuur werd een olecranonosteotomie uitgevoerd, waarbij een goed overzicht op de fractuur verkregen werd. Beide patiënten hadden initieel minieme flexie- en extensiebeperking, terwijl pro- en supinatie ongemoeid bleven. Er was geen sprake van zenuwschade of verstoring van groei.
De behandeling van gedislokeerde intercondylaire humerusfracturen bij kinderen kan veilig en adequaat plaatsvinden door open repositie via een olecranonosteotomie. De resultaten in beide casus zijn goed.
