Jonge veteranen zijn ex-militairen die in het kader van een vredesmissie werden uitgezonden. Velen van hen zijn in dat verband geconfronteerd met machteloosheid en met morele dilemma’s. Na afloop van een missie kan de veteraan twijfels ontwikkelen over het (succesvolle) verloop van de missie, over de gevolgen van bepaalde beslissingen en zijn eigen rol daarin. Achteraf kan de veteraan het gevoel hebben dat hij tekort is geschoten. Hierbij kunnen emoties zoals schuld en schaamte een rol spelen. Deze gevoelens zijn extra ingrijpend wanneer de betrokkene getuige is geweest van het lijden van anderen in het volle besef dat hijzelf gespaard is gebleven en niets heeft kunnen doen om het geweld dat anderen werd aangedaan te stoppen of te voorkomen. Indien dergelijk besef onbesproken blijft en de betrokkene hier alleen en in stilte mee blijft worstelen, kan dit de verwerking van een ingrijpende gebeurtenis bemoeilijken of in de weg staan.
