Er zijn ziektes die onontkoombaar tot sterven leiden; ziektes, waarvoor geen behandeling, zelfs geen te proberen behandeling bekend is. Je zou kunnen zeggen dat het leven zelf zo’n ziekte is, maar als je er 100 mee wordt is dat niet zo triest. Het moment waarop de genetische aanleg van zo’n ziekte zich openbaart terwijl de toekomst nog open zou moeten liggen, toont het geniepige ervan, omdat je je realiseert dat iets kwaads in aanleg altijd al aanwezig is geweest zonder dat je daar iets mee kan of had gekund.
