Deze gevalsstudie beschrijft een 72-jarige patiënt met een zuivere alexie (met een rechtszijdige hemianopsie en een visuele objectagnosie). Hij kon schrijven, maar geen woord lezen, ook niet letter voor letter. Hij onderscheidde normale woorden van niet-Nederlandse lettercombinaties (non-woorden), maar niet van minimaal verschillende pseudowoorden. Hij kon normaal gepositioneerde letters onderscheiden van hun spiegelbeeld, of van letterachtige vormen, maar herkende niet hun nominale (abstracte) identiteit (bij voorbeeld ‘a’ = ‘A’). Dit wijst op aantasting van de aangeleerde vaardigheid om verschillend geschreven lettervormen als gelijke taalklanken te herkennen. De patiënt kon letters echter wel herkennen en benoemen wanneer hij deze met de wijsvinger natrok (kinesthetische terugkoppeling). Deze wijze van ‘lezen’ was echter niet gegarandeerd foutloos en kostte erg veel inspanning en tijd. Om die reden zag de patiënt dan ook van verdere training af.
