Als er bij zorgvuldige observatie op twee of meer plaatsen sprake is van blijvende, niet bij de leeftijd passende hyperactiviteit, impulsiviteit en/of aandachttekort, dan is er sprake van ADHD of ADD. Hierbij moeten de negatieve gevolgen daarvan ook duidelijk zijn en differentiaaldiagnostiek en comorbiditeit (inclusief de lichamelijke gezondheid) alle nodige aandacht hebben gekregen. ADHD gaat in verreweg de meeste gevallen samen met problematiek van andere aard. ADHD op zichzelf leidt echter ook al tot vele complicaties, vooral als er geen behandeling wordt ingesteld. Daarin is in ieder geval medicatie belangrijk, maar het behandelplan moet breder zijn dan dat wil het kans van slagen hebben. Belangrijke elementen zijn bijvoorbeeld opvoedingsondersteuning en psycho-educatie, ook voor scholen. De JGZ heeft een essentiële screenende en ook coördinerende rol. In de nieuwe organisatievorm is er misschien meer kans om voor kinderen en jeugdigen (en hun ouders en leerkrachten) van betekenis te zijn.
